11 Nisan 2010 Pazar

"Enjoying 20th Age’s Prime Spring" "Nevruz!"

11 Nisan 2010 Pazar

Size bir toplama yaptım. Aslında kendime yaptım. Attım Oynatıcı’ma, oynuyor onlar, ben de uzaktan izliyorum. Paylaşmamak ayıp olurdu sanki?

Belki alakasız, belki içinden geçenler. Umarım sinir olur, sever, kızar, üzülürsünüz.
Böyle bir şarkıyı neden yaptınız sevgili Bear, dağlamak amacı gütmemeniz gerekirdi sanki?
Ama gayet güzel kısmı:
“Walk out another road, something is muffled, another chuckle.”
2.       Efterklang – Natural Klang
Danimarka baharı sanki. Şarkıdan ziyade grubun isminin yazıldığı gibi okunmasından bahsediyorum. EFTIERKLANKG!
Belki de bahar yorgunluğundan daha iyi gelebilecek bir şey varsa o da,”öforik teslim”dir bu deneyselliğe, ki oldukça garip bir “psychedelia” içindeyse? Bu grubu ev tavşanını sever gibi çok sevmek!
Piyanoyu sevmen içindi. Tamamen bahar için değil aynı zamanda, film fon müziğimiz bu senle bizim. Sahildeki ayrılma sahnemizden.
Aslında gerçekler hep Yonsicim’de.
Grup ismi ile şarkının uyumu gözleri kapatıp dinlemeye değer, sanırım bir de glockenspiel
sesi alıyoruz… Evet evet yaz geliyor.
7.       Mumford & Sons – Roll Away Your Stone
Mumford & Sons’un bu albümünden (Sigh No More, 2009) şarkı seçmek ne kadar zordur belki bilen bilir. Garip bir de etkisi var ki, alışkanlık yapma gibi, hadi topluca dinleyelim.
53 milyon dinleyeni ayrı ayrı sevmeleri gerekir, bu şarkıları ile beslemek de…
Şarkıdaki iç huzuru duyabilmek gerçekten çok güzel bir duygu. Hüzünlü gibi olsa da.
Biz de seni seviyoruz Coni!
Belki en iyi şarkısı değil Bright Eyes’ın, ama bazen şarkı bir şeyler anlatır, anlatır… Ağzında büyür insanın. Sanki onu diyor.
Zach Condon, başarılı bir Hollywood starı benim için, bu şarkıyı doğum gününe armağan etmiş olmalı. Yani tamamen benden çıkma bir yalan da olsa bu cümleler, müziğine olan aşırı düşkünlüğümü özetleyecek bir şarkısı da olmasa da; bu bahar, ben doğarken kendi de çalıyor kendini. Onu o yapan şeyleri.
“Bu şarkıyı çalıp ayrılacağız şimdi sahneden…. Hızlı çalalım ama! Eskilerdeki gibi…” NMH.
“Çevre önemli ama.” Umut sarıkaya.
Şarkıyı duyduğum zamandan beri ne kadar üzücü olduğu gerçeğini görmezden gelip neredeyse yemek yaparken dinlemeye başlayabileceğimden korktum. Belki siz de korkmalısınız… O her şeyi yapmış, siz? Korku? Evet.
Sonunun çok üzücü ama çok şahane olmasını hangi yönetmen istemez?

0 yorum:

Search

 
◄Design by Pocket► Distributed by Blogspot Templates